Ρητή Δήλωση

Το ιστολόγιο αυτό είναι μια καθαρά προσωπική πρωτοβουλία για να καταθέτω στιγμές και σκέψεις από τη δική μου προσπάθεια να έρθω πιο κοντά στη νομοτελειακή θεωρία του Κομμουνισμού και την καταγραφή εντυπώσεων από τη διαδρομή αυτή. Αν και ο συντάκτης συμφωνεί με τις θέσεις, τη στρατηγική και την πολιτική ανάλυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, μέσω αυτού του ιστολογίου δεν εκφράζονται οι επίσημες θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Τυχόν αναφορές στις επίσημες θέσεις του ή οτιδήποτε έχει ως πηγή τα επίσημα όργανα ενημέρωσης της Κεντρική Επιτροπής του, θα αναφέρονται ρητώς από το συντάκτη.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ (ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ)

  Όταν έπεσε στην αντίληψή μου το παρακάτω βίντεο και διάβασα τα σχόλια όσων το είδαν, μου φαινόταν αδιανόητο το να μην μπορεί να καταλάβει ο κόσμος το γιατί όχι μόνο αυτό το κορίτσι έφτασε στον ΟΗΕ,  αλλά και γιατί από το τότε (ακόμα όμως και πιο πρίν) δεν έχει αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο. Μετά συνειδητοποίησα ότι μέχρι πριν μερικά χρόνια και εγώ θα απορούσα γιατί δεν έχει αλλάξει κάτι. Ας δούμε όμως το ολιγόλεπτο βίντεο και τα λέμε παρακάτω.


   

  Ας δούμε τώρα γιατί όλα αυτά τα αιτήματα αυτού του παιδιού, όλα αυτά τα χρόνια, δεν υλοποιούνται.
  Ο λόγος είναι το οικονομικό σύστημα ανάπτυξης που ακολουθείται και λέγεται Καπιταλισμός. 
Ο Καπιταλισμός, ως αποκλειστικό στόχο έχει το κέρδος και το κέρδος δεν μπορεί να κάνει διακρίσεις για το αν θα φτάσει έως ένα σημείο ή θα είναι συνεχώς αυξανόμενο. Αν αυτό θα μπορούσε να είναι ο θεωρητικός ορισμός λειτουργίας σε μικρογραφία ενός οικογενειακού οικονομικού προγραμματισμού, μιας τυπικής οικογένειας (επιδίωξη και ανάγκη για περαιτέρω έσοδα), ας αναλογιστούμε τi συμβαίνει στο υπερμέγεθος που λέγεται παγκόσμια οικονομία, κεφάλαιο, αγορές, χρηματιστήριο  κ.τ.λ. Θα πρέπει να είναι συνεχώς αυξανόμενο και αυτό με οποιoδήποτε τίμημα στο οικοσύστημα και αν επιφέρει αρκεί να επιτευχθεί ο στόχος της συγκέντρωσης όλου του πλούτου στα χέρια των λίγων, δηλαδή των μονοπωλίων. Αυτό είναι και το ανώτατο στάδιο του Καπιταλισμού, δηλ.ο Ιμπεριαλισμός.
  Μέρος αυτού του οικοσυστήματος είναι και οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι όμως που δεν μπορούν να έχουν ισάξιο μερίδιο από τον παγκόσμιο πλούτο που αυτοί παράγουν (δηλ. το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού) είναι "υποχρεωμένοι" να υποστούν αυτή τη βία. Για τους καπιταλιστές, αρκεί να υπάρχουν οι εργαζόμενοι (η εργατική τάξη) για να είναι εκμεταλλευόμενοι και να παράγουν όλο αυτό το πλούτο, τον οποίο στο τέλος τον ιδιοποιούνται ελάχιστοι.
  Αν κάποιος το δει ρομαντικά θα έλεγε ότι τα παιδιά είναι μελλοντικοί εργαζόμενοι αλλά ως παιδιά, δεν μπορούν να είναι ενεργή παραγωγική δύναμη στον πλούτο που παράγεται, άρα γιατί να υποστούν και αυτά αυτή τη βία; Η αλήθεια όμως είναι ότι και αυτά αποτελούν μέρος του οικοσυστήματος αυτού, που για τον βάρβαρο Καπιταλισμό είναι στο σύνολό του πεδίο δράσης. Με βάση αυτή την πραγματικότητα μπορούμε να αιτιολογήσουμε την παιδική εργασία, την οποία όλες οι αστικές κυβερνήσεις "κόπτονται" να καταργήσουν, να καταδικάσουν και να τιμωρήσουν αλλά κυρίως όταν η εκμετάλλευσή τους γίνεται από κολοσσιαίες διεθνείς επιχειρήσεις για την εξόρυξη πρώτων υλών, αναγκαίων για τη μεταποίηση, σιωπούν.
  Ιδιαίτερα σε χώρες όπως π.χ το Κονγκό 11χρονα, 12χρονα και 13χρονα παιδιά κατεβαίνουν δεκάδες και εκατοντάδες μέτρα κάτω από τη γη, σε παράνομα ορυχεία, με ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας, για να εξορύξουν πρώτη ύλη που είναι απαραίτητη για την κατασκευή κινητών και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών από κολοσσούς εταιρίες του χώρου όπως π.χ η NOKIA κ.α. Τιμώρησε κανείς την παραπάνω ή άλλες εταιρίες για αυτό το λόγο; Ακόμα και αν έχουν τιμωρηθεί κάποιες εταιρίες για διάφορες παρανομίες ή οικολογικές καταστροφές (καθαρά για τα μάτια του κόσμου), τα οικονομικά μεγέθη των προστίμων είναι δυσανάλογα των κερδών ή του τζίρου τους αν και θα έπρεπε να είχαν υποστεί έως και κλείσιμο, με βάση την κοινή λογική.
  Ένα παράδειγμα ακόμα για τα παραπάνω είναι της εταιρίας πετρελαιοειδών BP όπου μετά από έκρηξη και εν συνεχεία διαρροή στην πλωτή εξέδρα της, "Deepwater Horizon", κοντά στις ακτές της Λουιζιάνα το 2010, σκοτώθηκαν 11 άτομα και προκλήθηκε τεράστια οικολογική καταστροφή αφού πάνω από 200 εκατομμύρια γαλόνια πετρελαίου μόλυναν τον κόλπο του Μεξικού, καταστρέφοντας πέρα από το οικοσύστημα και τις βιομηχανίες τουρισμού και αλιείας.
Τον Οκτώβριο του 2012 η εταιρία ανακοίνωνε κέρδη καλύτερα των εκτιμήσεων για το  τρίτο τρίμηνο:

"Η εταιρεία ανακοίνωσε καθαρά κέρδη ύψους 5,43 δισ. δολαρίων υψηλότερα κατά 7,8% από τα 5,04 δισ. δολάρια στο τρίτο τρίμηνο του 2011.
Τα συνολικά έσοδα για το τρίτο τρίμηνο υποχώρησαν 4,7% στα 93,12 δισ. δολάρια, από τα 97,73 δισ. δολάρια την ίδια περίοδο πέρυσι" 

Πηγή: www.capital.gr (κατ' εξοχήν νέα για το Κεφάλαιο, όπως φαίνεται χαρακτηριστικά και από τον τίτλο της ιστοσελίδας).

Τον επόμενο μήνα έρχονται οι "κυρώσεις" σχετικά με το παραπάνω ατύχημα και με ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ (!!!!!!!!) κλήθηκε να πληρώσει 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια πρόστιμο. 
Μάλιστα χαρακτηριστική είναι η σημείωση της εφημερίδας "Έθνος" όπως και άλλων αστικών μέσων τότε, σχετικά με το πρόστιμο:

"Αποζημίωση-ρεκόρ καλείται να πληρώσει ο πετρελαϊκός κολοσσός BP για τη ρύπανση στον κόλπο του Μεξικού", έλεγε το "Έθνος" στην ηλεκτρονική του έκδοση.
Πηγή: www.ethnos.gr

  Κοιτώντας λοιπόν τα οικονομικά μεγέθη αλλά και τους πομπώδεις τίτλους ή σχόλια, μπορούν να γίνουν εύκολα διακριτά, όχι μόνο ότι δεν "άνοιξε ρουθούνι" από το ύψος του προστίμου στην εταιρία αλλά και πόσο τα αστικά μέσα ενημέρωσης, πόσο μάλλον οι κυβερνήσεις τους, παίζουν εξέχοντα ρόλο στο να παραπλανούν τους λαούς ότι υπάρχουν θεσμοί προς όφελός τους. Αυτό είναι που ονομάζεται χειραγώγηση.
  Γι αυτούς τους λόγους λοιπόν, για αρχή, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η πραγματικότητα που ζούμε δεν είναι ο κανόνας. Έχουμε μάθει να ζούμε σε αυτήν την πραγματικότητα αλλά δεν χρειάζεται και να την αποδεχόμαστε ως κάτι το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει από τη ρίζα. Πρέπει να ξεκολλήσουμε από την αντίληψη ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, ότι δεν μπορεί να υπάρξει άλλη κοινωνία που να σέβεται όλο αυτό το οικοσύστημα, που να σταματάει την εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο.Αυτό είναι που ονομάζεται χειραφέτηση. 
  Αυτή την αλλαγή πρεσβεύει ο Σοσιαλισμός ως πρώιμο και ανώριμο στάδιο του Κομμουνισμού. Στον Κομμουνισμό όλα τα παραπάνω αρνητικά εξαλείφονται γιατί πολύ απλά το όφελος σταματάει να είναι το οικονομικό κέρδος αλλά πλέον είναι το κοινωνικό κέρδος. Η ίδια η κοινωνία φροντίζει να λειτουργεί προς όφελός της. Σταματάει να λειτουργεί με κίνητρο το χρήμα αλλά την ίδια τη βελτίωση της ζωής και την ευμάρεια των ανθρώπων.
  Αν λοιπόν μετά, τουλάχιστον, τα παραπάνω χαρακτηρίσει κάποιος έναν Κομμουνιστή κολλημένο, ή θα πρέπει να τον "ξεκολλήσουμε" ή θα πρέπει να τον "κολλήσουμε"...στον τοίχο. Γιατί ο Κομμουνιστής έχει πάντα ατράνταχτα επιχειρήματα!

http://www.youtube.com/watch?v=fuDCdAcZaOo&feature=player_embedded

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου